Het dierenrijk

Zaterdag 27 januari

Gisteren was een dag dat we niet zoveel beleefd hebben om met jullie te delen. Het was een wel een mooie dag met een fantastisch uitzicht boven op een berg maar dat moet je gewoon zelf beleven. De klim er na toe was heftig in de brandende zon maar de beloning groot.
Toen we weer beneden waren zijn we in 1 van de vele mooie baaitjes gaan zwemmen.
Onderweg terug gereden via een prachtige kustweg naar Hobart.

In het Tasmaanse landschap zie je vele bomen waar de stam kaal is. Het lijkt net of de boom het niet overleefd heeft.
In werkelijkheid verliest de boom zijn schors in de zomer en komt er in de herfst weer een nieuwe lag om heen.
Bij ons verliest de boom zijn bladeren en hier gebeurt dat niet.

In Tasmanie wonen 500.000 mensen en het land is net zo groot als Nederland. Er zijn ook 500.000 baaitjes dus je kunt wel ergens alleen liggen op het goudgele strand.

Vandaag zijn we met een hele snelle boot een trip langs de grillige kust gaan doen. Vermogen van 3x 250 Pk. Daarom werd er bij aanvang een zeeziek tablet uitgedeeld aan iedereen ter preventie van zeeziekte.
3 uur lang met vaak grote snelheid en veel deining varen. Fantastisch!
En we hadden prachtig mooi weer en een rustige zee.
De zeehondjes lagen heerlijk te zonnen op een helling tegen de kustlijn. Tientallen bij elkaar.
De kustlijn is er mooi en zeer apart. Hoge rotspartijen in verschillende kleuren.

Vanuit het niets doken er dolfijnen op rond onze boot. Dit is een grote onverwachte verrassing. Met mijn fototoestel vele foto’s geknipt en dan maar hopen dat de dolfijnen ergens op staan.