Wachten, wachten, wachten

Vanmorgen zijn we om 9 uur vertrokken naar de Tafelberg.
Toen we met de auto de weg omhoog gingen, zagen we al heel veel auto’s geparkeerd langs de weg staan.
Het is druk.
Een hele lange rij met mensen die voor de poort stonden te wachten om in de kabel naar boven te gaan.
Er kwam geen eind aan en de twijfel om nog naar boven te gaan kwam bij mij op.
Nee, we wachten. We zijn nu in Kaapstad en dit wel 1 van de 7 wereldwonderen. Die moeten we gezien hebben.
Het heeft 3 uur geduurd voordat we in de kabel konden gaan.
Gelukkig was het gezellig in de rij met veel dans en zang van zuid Afrikaanse mensen.
Eenmaal boven is het uitzicht vanaf de Tafelberg adembenemend mooi. We hebben de route gelopen zodat we van alle kanten de wereld hebben gezien.
Maar als je beneden lang wacht, kun je ervan uit gaan dat je boven ook moet wachten. Weleens waar gen 3 uur maar 1 1/2 uur is ook best lang.
Nadat we om half 3 weer in de auto zaten, hebben we besloten om niet naar Kaap de Hoop te gaan. Dat was zeker nog 2 uur rijden en we moeten wel voor donker weer thuis zijn.
De planning is te strak geweest.
Maar goed dan gaan we nu naar Boulders Beach om de pinguïns te zien.
In de reisprogramma’s staat Floortje Dessing trots tussen de pinguïns op het strand. Wij staan op een houten flonderpad tussen de vele Japanners naar de beestjes te kijken.
We hebben de foto’s gemaakt en zijn weer vertrokken naar Cape Town.
We zijn weer in ons guesthouse. Net voordat het donker wordt.
Morgen nemen we een dagje vakantie voordat we uit Cape Town vertrekken naar Langebaan.

Groet
Sita